تاریخچه ی نشانه‌های سجاوندی

نشانه‌های سجاوندی نشانه‌هایی است که برای روشن کردن معنی و مشخص کردن آغاز و انجام عبارت‌ها وجمله‌ها و بندها در نگارش بکار می‌رود.

این نشانه‌ها که نشانه‌های نوشتاری هم نامیده می‌شوند نشانه‌هایی هستند که برای آسانتر خواندن یک نوشته، بیان یک احساس، فرمول‌نویسی در ریاضیات و غیره و یا ایجاد دگرگونی در تلفظ واژه‌ها بکار می‌روند.

واژه سگاوندی (تازی شده آن سجاوندی) از نام ابوالفضل سجاوندی گرفته شده است. (فرهنگ دهخدا: سگاوند شهری است در دامنه کوهی به همین نام نزدیک سیستان که تازی شده آن سجاوند است)

بقیه در ادامه ی مطلب...